مثلا مدیری که با جبر و فشار می‌خواهد کارکنانش مجری گفته‌های او باشند، شاید بتواند در کوتاه مدت به اهدافش برسد اما تعهد کارکنان چیزی نیست که با این روش، در طولانی مدت دستاوردی داشته باشد. چشم گفتن آنها برای اجرای آن وظیفه، تعهد مادام‌العمر آنها را به همراه ندارد.

راه حل سوم: سازش حاصل از مذاکره خلاق

اما برای رسیدن به مذاکره خلاق، گزینه سومی هم وجود دارد. سازش جایگزین مناسب‌تری برای رقابت و یا تسلیم شدن در مذاکره است. درواقع مصالحه بین دو موضوع مختلف، مورد توافق دو طرف است.

حتما مذاکره خلاق برای شما سوالات بی پاسخ زیادی ایجاد کرده است. قبل از پرداختن به این موضوع مثال زیر را در نظر داشته باشید:

داستان از این قرار است که دو خواهر یک پرتقال داشتند و می‌خواستند آن را بین خودشان تقسیم کنند. آنها پرتقال را به دو قسمت مساوی تقسیم کردند. خواهر اول نصف پرتقالش را خورد و پوستش را دور انداخت در حالی که دومی که درگیر یک مسابقه آشپزی بود، پوست پرتقالش را در دسر رنده کرد و بقیه را دور انداخت!

این داستان به خوبی نشان می‌دهد همیشه اولین راه حل، بهترین راه حل ممکن نیست و برای مصالحه و سازش لازم است عنصر خلاقیت هم در این روش استفاده شود تا نتیجه به حداکثر کارایی مطلوب برسد.

مذاکره با چاشنی خلاقیت و غلبه بر چهار مشکل اساسی

مذاکره خلاق به معنای جستجوی فرصت‌های پنهانی است که توسط چالش‌ها به وجود می‌آید. اما این تلاش یک بخش جدایی ناپذیر هم دارد و آن اینکه راه حل، نیازهای هر ذینفع را برطرف خواهد کرد. اما در آموزش‌های اصول و فنون مذاکره دکتر ابراهیمی در اصفهان تاکید می‌شود قبل از استفاده از این نوع مذاکره خلاقانه، باید بتوانیم حداقل بر چهار مشکل غلبه کنیم:

اول: واکش طبیعی ما این است که در مرحله اول درباره موضوع، موضع‌گیری کنیم. پس در حین مذاکره به این نکته دقت کنیم که بهترین راه حل خود را برای برآورده کردن مجموعه‌ای از نیازها، ارائه دهیم.

دوم: ما تمایل داریم به صورت انحصاری بر نیازهای خودمان تمرکز کنیم. راه حل این است که برای داشتن مذاکره‌ای مفید، نیازهای طرف رو به رو را نیز در نظر بگیریم. اگر به صورت صادقانه علاقه‌مندی خود را به برطرف کردن نیاز طرف مقابل نشان دهیم، در واقع شانس برآورده شدن نیازهای خود را نیز افزایش داده‌ایم.

سوم: احساسات مانع ارائه راه حل بهتر می‌شوند. هیچ چیز سریع‌تر از احساسات منفی همچون خشم، غرور، خجالت، حسادت، حرص و طمع نمی‌تواند خلاقیت را از بین ببرد.